Oefening baart kunst

Tegeltjeswijsheid, ik heb er niet zoveel mee, al zijn de clichés vaak wel raak.

Dat oefening baart kunst gaat voor mij de afgelopen periode zeker op. Net als de meesten van ons ben ik op dit moment teruggeworpen binnen de grenzen van onze eigen kleine postzegel. Ik realiseer me dat het een hele tijd geleden is dat ik geschreven heb. Het was even klaar. Er was gewoon geen inspiratie omdat er andere dingen op mijn pad kwamen.
Het afgelopen jaar zat ik in een rollercoaster en ineens hangt het karretje stil. En het voelt alsof het karretje stil is gaan hangen precies in de looping.

We (als in manlief Marcel en ik) kregen vorig jaar de kans een volgende stap te zetten om onze droom te realiseren. Al ruim 10 jaar hebben wij het verlangen om op een mooie locatie in de natuur te wonen en te werken. Een locatie in een fijn klimaat waar we anderen kunnen ontvangen en ze de mogelijkheid bieden om te ontspannen, om los te komen van de dagelijkse drukke bezigheden en even alleen voor zichzelf hoeven te zorgen. Opladen in de vorm van vakantie, coaching, workshops en cursussen.
Toen vorig jaar mei de kans zich voordeed om deze droom te realiseren, grepen we deze dan ook met beide handen aan. De coaching en workshops via mijn bedrijf liepen op een lager pitje door, en alles daaromheen heb ik gelaten voor wat het was.

Afgelopen december hebben we onze huisraad naar Frankrijk overgebracht en sinds begin dit jaar waren we bezig met de administratieve en juridische regelklussen voor het opstarten van ons leven hier. En toen lag ineens alles stil.
In eerste instantie voelde ik een mengeling van teleurstelling en boosheid. Daarna kwam de twijfel, toen de rust en daarna het voelen.

In het oog van de storm

Dat deze stap behalve gaaf ook veel spanning met zich meebracht wist ik natuurlijk, maar nu lijk ik het mezelf pas toe te staan om écht te voelen hoe die spanning zich opgeslagen heeft in mijn lichaam.
Hoog tijd dus om de kramp, de ploetermodus, de weerstand los te laten. Toe te laten wat er speelt, welke emoties zich hebben vastgezet. Tijd om midden in deze storm mezelf een spiegel voor te houden, mezelf vragen te stellen. In het oog van de storm te gaan zitten. En dat is (nog altijd) rete spannend.
Al mijn oude patronen, twijfels, angsten en overtuigingen ben ik weer tegengekomen. Ik leek vergeten te zijn wat mij energie geeft, waar ik blij van word, wat mijn verlangen is.

Ik baalde er enorm van dat die oude patronen er weer voor gezorgd hebben dat ik in een bijna aanhoudende stresssituatie terecht was gekomen. Lekker dan, dat je anderen begeleid bij dergelijke thema’s en er dan zelf weer zo instappen. Het maakte me aan het wankelen en deed me beseffen dat ik weer goed voor mezelf moet gaan zorgen. Dat ik weer moet gaan doen waar ik gelukkig van word. En dat is delen, mijn energie delen, mijn kennis delen, mijn aandacht delen.
Stukje bij beetje laat ik de kramp los en kan mijn energie weer stromen. Ik heb weer goed mogen oefenen in loslaten en daar wil ik jullie graag in meenemen. Juist nu, juist in deze bijzondere periode waarin we uitgenodigd worden te verstillen, goed voor onszelf te zorgen om zo ook goed voor anderen te kunnen zorgen.

Een aantal dingen kunnen nu niet, wat kan ik wel?

De geplande workshops zijn tot nader order doorgeschoven. Dit geldt zowel voor de incompany workshops in Nederland als de workshops die ik hier in Frankrijk zou geven. De individuele gesprekken waarvoor ik naar Nederland zou gaan zijn telefonische gesprekken geworden en waar ik altijd heb geroepen dat ik nooit online zou willen coachen, heb ik ontdekt dat telefonisch coachen (of beeld coachen) net zo krachtig is.
Kortom, ik was veel te hard aan het werk om te onderzoeken hoe ik mijn begeleiding hier in Frankrijk vorm kon geven en ook de verbinding met Nederland kan houden. Juist de huidige situatie heeft mij het antwoord gegeven. Het lag gewoon onder mijn neus! Dit maakt me zo blij dat ik besloten heb de komende weken kosteloze (telefonische of online) coaching aan te bieden. Hoe dit eruit gaat zien weet ik nog niet precies, verwacht van mij geen onlineprogramma’s. Ik hou van persoonlijk contact en maatwerk. We zijn immers allemaal anders. Voor nu begin ik begin met een 5-tal individuele gesprekken en misschien daarna een paar keer begeleide meditaties via Zoom.

Doe je mee?

Ik kan me goed indenken dat ook bij jou de oude patronen, de weerstand, de ploetermodus opspelen. Of het verlangen om het anders te willen doen, zo graag die stap naar binnen willen maken, los van klachten te willen leven. Heb je er zin in met me mee te oefenen? Laat me het weten via een reply op deze mail.

Ik maak ruimte voor 5 x een gesprek van een uur.
Er geldt slechts één voorwaarde: stuur me een mail en benoem waarom jij juist nu behoefte hebt aan een gesprek, waar wil jij juist nu mee aan de slag? Waarmee wil jij oefenen?

Tot snel!