‘Nee hoor, ik heb geen last van stress.’  Terwijl ik wat treuzel bij mijn fiets probeer ik het gesprek wat naast mij gevoerd wordt te blijven volgen. Twee vrouwen, vriendinnen zo te horen. Vriendin A heeft het tegen vriendin B over de irritatie en het gebrek aan enthousiasme die ze de afgelopen tijd weer bij haar heeft opgemerkt.
Vriendin B: ‘Ik slaap gewoon wat minder goed de laatste tijd, dat kan toch een keer, zoek toch niet direct overal wat achter’.
Vriendin A: ‘En dat je steeds minder zin hebt met ons mee te gaan komt daar zeker ook van’.
Vriendin B: ‘Laat me nou maar even, het gaat vanzelf weer over als…’
Wat dat ‘als’ is hoor ik niet meer, maar ik zie nog wel hoe vriendin A haar schouders ophaalt.
Ik heb het met de beide vrouwen te doen, omdat het klinkt alsof ze dit gesprek vaker gevoerd hebben. Een herkenbaar gesprek met een herkenbaar einde. Zowel in mijn omgeving als in mijn werk zie ik veel vrouwen die last hebben van stress in hun lichaam en dat niet toe willen geven of herkennen.
Harder werken, hollen en vooral doorgaan
Wij vrouwen lijken vaak een gevoel te hebben van onoverwinnelijkheid. We hebben de boel onder controle en alles lukt. We voelen ons vrolijk, energiek en blij. En dat gaat een hele tijd goed.
Maar dan gebeurt er iets waardoor dat gevoel wordt weggeslagen. Een project wat niet lekker loopt, gedoe met je leidinggevende of collega’s, ruzie met je partner, een ziek kind of ouder of vul maar in. Je zorgvuldig opgebouwde kaartenhuis stort in. En dan beginnen de klachten. Je raakt vermoeider, bent prikkelbaar, je geheugen lijkt een zeef en je slaapt minder goed. Natuurlijk voel je wel dat het niet lekker loopt, maar het bijzondere is dat je het gewoon negeert.
De klachten gaan namelijk vanzelf over als
- dat project is afgerond,
- de zorg voor mijn ouders goed geregeld is,
- ik straks vakantie heb,
- we straks verhuisd zijn,
- het straks weer rustig is op mijn werk,
- de kinderen straks weer naar school zijn
- die reorganisatieronde afgerond is.
Hoe werkt dat bij jou?
Weet jij welke signalen je krijgt als je te lang doorholt? Herken je ze en weet je waarop en hoe je moet reageren?
Wordt jij net als vriendin B een vrouw met kort lontje en lange tenen en trek je je terug? Of merkt niemand wat aan je maar heb je wel heb je net wat vaker hoofdpijn, een verkoudheid of ..?
Zowel emoties als signalen van je lichaam zijn gezond, en elk op zijn eigen manier belangrijk. En nee, ze zijn zeker niet allemaal even prettig. Maar als je ernaar luistert en er echt wat mee doet, betekend dit veel voor je gezondheid en je leven.
Laat ze maar komen die signalen
Ik ontdekte een praktische en eenvoudige manier om snel inzicht te krijgen hoe het is gesteld met mijn gezondheid en energie. Deze manier deel ik graag met je omdat ik ervan overtuigd ben dat het jou ook helpt.
Als ik een signaal krijg van mijn lichaam of emoties weg stop, dan stop ik direct met hollen. Als een toeschouwer kijk ik wat er gebeurt en vraag mezelf het volgende af:
Welke klacht heb ik en hoe vaak heb ik dit gehad deze week?
- 1 x per week en daarna niet meer: okay, dat kan een keer gebeuren
- 2 x per week: opmerkelijk en goed om in de gaten te houden
- 3 x per week: dit is een patroon. Mijn lichaam wil me iets vertellen
Nou gebeurt het weleens dat een stemmetje in mijn hoofd zegt dat het allemaal wel meevalt, dat dit overdreven is. Dat kan bij jou ook zo gaan. Weet dan dat dit een bliksemafleider is, die je voor wil houden dat jij het allemaal niet nodig hebt.
Luister dan liever naar je lichaam dan naar je stemmetje.
Heb jij meerdere klachten, twijfel je of er een bij jou sprake is van een patroon of weet je niet goed of dat wat je voelt nou wel of niet een uiting van stress is? Je mag altijd contact met mij opnemen.
Via mail of tijdens een gratis verkennend gesprek onderzoeken we wat er bij jou speelt en wat jij kan doen om weer moeiteloos en ontspannen te leven en werken.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!