Monsters & Co

Volledig geblokkeerd zit ik aan mijn buro. Er ‘moet’ vandaag een blog komen, want dat heb ik zo gepland in mijn agenda. En nu komt er dus niks, noppes, nada.

Ik heb mijn hele trukendoos leeg getrokken, maar het papier blijft blanco.

Dit is hét moment waar de monstertjes in mijn hoofd op hebben gewacht. Alle registers trekken ze los: ‘Als je gisteravond niet zo laat nog die film had afgekeken dan…. Het is toch al ruim een maand geleden dat je een blog schreef, die ene dag kan er dan ook nog wel bij. Wie zitten er nou te wachten op jouw blog. Andere coaches doen het toch veel beter. Dit wordt toch niks.’

Afleiding
Ruim een half uur heb ik zo gezeten, toen was het ‘gelukkig’ tijd om te lunchen. Ik voelde dat mijn stemming naar een niveau was gedaald waar ik helemaal niet meer wil zitten. Het maken van de lunch kwam dus als geroepen.  Na de lunch zou het vast beter gaan, dan ‘moest’ het gebeuren. Geen bliksemafleiders meer zei ik tegen mezelf.

En ja hoor, de monstertjes zaten al weer klaar, 1^e rang, handenwrijvend, grijzend.

Ik zucht en bedenk dat ik helemaal geen zin meer heb om te schrijven. Waarom zou ik?

Ik besluit wat anders te gaan doen en klik zomaar op een video die ik eerder al eens van mijn coach ontving. Met de muis scrol ik zomaar en ergens halverwege val ik erin en hoor ik haar praten over dromen en een eerste stap zetten.

Open
Ik laat het even op me inwerken en stel mezelf de vragen; Waar droom ík van? Hoe wil ík dat het gaat? Wat wil ik eigenlijk uit vandaag halen?

Het antwoord op deze vragen krijg ik niet, maar ik voel dat er wel iets gebeurd. De monstertjes staken hun strijd en ik zie ze bijna letterlijk in elkaar zakken op het wachtbankje in mijn hoofd. Direct voel ik mijn energie veranderen. Lichter, positiever. Ik voel mijn ogen en kaken ontspannen en er trekt een bijna onzichtbare glimlach over mijn gezicht.

De eerste stap
Ik realiseer me; dit is mijn eerste stap….

Daarna lijken de woorden als vanzelf op papier te komen. Perfect, geen idee, en dat vind ik ook niet belangrijk. Ik heb een stap gezet en dat voelt goed!

En dan is daar ineens het antwoord op mijn vragen: ‘Ik wil me vandaag verbonden voelen, verbonden met die mannen en vrouwen die ook worstelen met die energie slurpende, onophoudelijke stroom van ‘moeten’ gedachten.

Herkenbaar?
Hoe zit het met jouw dromen? Waar droom jij van? En wat gebeurt er in jouw hoofd als je je droom voor je ziet? Zijn daar ook direct die rationele gedachten die er korte metten mee maakt? Die je voorhoudt waarom het allemaal niet kan?

Ik nodig je graag uit jezelf de vraag te stellen: Waar droom je van? Welke stap wil jij zetten?

Als je graag ondersteuning wil bij het krijgen van antwoorden of het zetten van een stap, neem dan contact met me op. Tijdens een kennismakingsgesprek laat ik je graag ervaren hoe fijn het is om samen op stap te gaan.