Ruimte, het is bijzonder om te ervaren hoe dit woord er de afgelopen periode een extra lading heeft bijgekregen.

Het woord heeft een magische uitwerking op me. Het heeft iets ondefinieerbaars, iets oneindigs, iets abstracts. Het laat zich niet vangen in een definitie of vorm. In iedere situatie is ruimte weer iets anders.

De afgelopen weken ben ik op verschillende manieren geconfronteerd met het fenomeen ‘ruimte’.

Mijn eigen ruimte creëren, leefruimte, ruimte innemen, ademruimte, bewegingsruimte, ruimte nemen, ruimte geven, fysieke ruimte, mentale ruimte, spirituele ruimte, energetische ruimte, ruimte om mezelf te voeden…  Juist al die varianten van ruimte lijken nu belangrijker, krachtiger, zachter en waardevoller dan ooit.

Welke ruimte heb ik juist nù nodig? Gun ik mezelf die ruimte en wat als ik ruimte neem, geef ik dan nog wel voldoende ruimte aan de ander? In welke valkuilen stap ik als het gaat om ruimte voor mezelf?

Terwijl de ratrace in de buitenwereld van de 6e versnelling met een ferme kracht is teruggeschakeld naar de 1e versnelling gaat deze binnen de muren van ons huis onverminderd door in de hoge versnelling.

Vervloeiing van werktijd en vrije-tijd. Gezinsleden thuis die geschoold moeten worden en aandacht en ruimte hebben. Een partner die ook vanuit huis werkt. Het huis wordt ook meer gebruikt, en het vraagt dus ook meer aandacht om het schoon en opgeruimd te houden. Oh ja,.. als klap op de vuurpijl komt de hulp in de huishouding, die normaal gesproken hierin ont-zorgt, op dit moment ook niet. Ouders waar de boodschappen voor gedaan worden….

Kortom, ons fysieke systeem staat nog steeds aan in die hoge versnelling. Er wordt nog altijd een beroep gedaan op adrenaline en cortisol.
Je zit meer, drinkt misschien net wat kopjes koffie en een wijntje meer.
Kortom… je besteed minder aandacht aan het juiste voor jezelf. Zijn we ons voldoende gewaar van de impact van de mate waarin we onze ruimte vullen?

Ons lichaam en hersenen hebben tijd nodig om te wennen aan dit nieuwe, hopelijk tijdelijke, ritme. Het heeft tijd nodig om een nieuwe (hormoon)balans te vinden. Het vraagt om aandacht, om bewustzijn, om keuzes, om ruimte!

Hoeveel ruimte geef of neem jij voor jezelf op een dag? Hoe zorg je goed voor je eigen energie(veld). Gun je jezelf gedurende de dag adempauze? Hoe voed jij je lichaam en geest in de beperktheid van je huidige ruimte? Kun jij waarnemen wat je lichaam aan ruimte nodig heeft?

Heb jij oog voor de zachte kracht van ruimte?

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste Lenteblogs

  • Wat als je kon horen wat bijvoorbeeld je bijnieren, schildklier, alvleesklier en geslachtshormonen je te vertellen hadden…

  • Superblij maakt het me als ik met mijn aanwezigheid, tips of suggesties een mede-vrouw weer energie zie krijgen, weer zie stralen.

    Het is niet mijn gewoonte informatie over een coach-sessie te delen, maar soms is er zo’n sessie die extra bij me blijft hangen. Die erom vraagt gedeeld te worden.
    Gisteren was er zo een.

  • Ruimte, het is bijzonder om te ervaren hoe dit woord er de afgelopen periode een extra lading heeft bijgekregen.

    Het woord heeft een magische uitwerking op me. Het heeft iets ondefinieerbaars, iets oneindigs, iets abstracts.

Verbind jezelf met mij

Ik zou het leuk vinden als je Lenteblogs deelt.