“Rustig aan doen, wat is dat volgens jou?”
Voordat ik kan reageren gaat ze al verder. Anika, een enthousiaste actieve vrouw van 41 jaar. Jarenlang op en top multi-tasker. Maar dat doet ze nu al een tijdje niet meer. Ze heeft inmiddels wel geleerd dat het beter is haar aandacht op één ding tegelijk te richten.
Toch helpt dat niet voldoende. Ze voelt zich nog steeds onrustig en gejaagd.
‘Mijn collega’s en vrienden zeggen steeds dat ik het rustiger aan moet doen, maar daar kan ik niet zoveel mee. Ik vind het heerlijk om bezig te zijn, dat heb ik ook nodig.’ En met een knipoog zegt ze erachteraan; ‘dat is de aard van het beestje hè.’
Ik herken wat Anika zegt en snap haar vraagtekens. Want rustiger aan doen is weinig concreet. Ook ik kreeg dit advies in het verleden regelmatig en riep ook altijd terug dat ik dat zou doen. Wat vroeger naar bed, minder afspraken plannen, meer sporten, minder koffie en alcohol. Dat hield ik dan een tijdje (halfslachtig) vol en voelde me daarna weer prima. Leek het…
Is het enthousiasme of is het iets anders?
Vaak voel je wel aan dat er iets aan de hand is, maar zolang je geen echte klachten krijgt of je ziek hoeft te melden ga je door. Pijntje hier, pijntje daar doe je af als ‘het valt wel mee’ of wuif je weg als ‘het gaat wel weer over zodra…’ Als je een leuke baan hebt, interessante hobby’s of een gezellig sociaal leven, dan kom met je enthousiasme een heel eind.
En daar is dan de grote valkuil. Want is het wel enthousiasme? Ik durf inmiddels wel te stellen dat dat niet zo is. Het is de adrenaline kick die je nodig hebt om je goed te voelen.
Adrenaline junkie
Anika is, zoals ik dat noem, een adrenaline junkie. En ze is hier zeker niet de enige in. Ik zie het bijna dagelijks om mij heen.
Door bezig te blijven, en enthousiasme te verwarren met adrenaline, voorkom je dat je vermoeidheid en pijntjes niet meer voelt. Het is schijnontspanning die voor chaos zorgt in je lichaam.
Dag in dag uit op adrenaline leven put je uit en zet je gezondheid onder druk.
- Je ademhaling versnelt (en blijft zonder dat je er erg in hebt onnodig hoog), waardoor je langdurig veel energie verbruikt.
- De kwaliteit van je slaap gaat achteruit, waardoor je lichaam onvoldoende kans heeft om te herstellen.
- Je lichaam gaat slechter functioneren en begint signalen af te geven: sneller geïrriteerd, menstruatieklachten, hoge bloeddruk, opgeblazen gevoel, oprispingen, wazig zien, gevoel van een band om je hoofd, spanningshoofdpijn, moeite met helder denken, vaak zuchten of gapen.
Geef je lichaam rust
Gelukkig kun je zelf met een beetje dagelijkse aandacht je lichaam weer gezond krijgen en de rust terug laten keren. Met deze drie stappen geef je je lichaam al een fijn cadeau.
Stap 1. Voel welke signalen je lichaam geeft.
Welke klachten ervaar je? Noteer wat je bij jezelf waarneemt.
Ga ze niet analyseren of verklaren maar neem waar en noteer. Let vooral ook op de kleine signalen/ klachten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan afbrokkelende nagels, haaruitval, wallen onder de ogen etc.
Stap 2. Neem drie keer per dag de tijd om 5 minuten heel bewust te ademen.
Adem rustig in 2 tellen in door je neus en daarna in 4 tellen uit. Wacht totdat de ademhaling zich vanzelf weer aandient en herhaal de oefening dan.
Je haalt goed adem als je 6-8 volledige ademhalingen per minuut hebt. Eén volledige ademhaling is een inademing en een uitademing.
Stap 3. Eet met aandacht.
Gebruik je maaltijden om te ontspannen. Geen telefoon checken, boek lezen, overleg of andere activiteit. Onthoudt dat je lichaam niet kan verteren en actief kan zijn op hetzelfde moment.
Geef je lichaam eens een week deze aandacht en ervaar wat het je brengt. Ik hoor het heel graag dus als je het leuk vind om het te delen, laat dan een reactie achter of mail me.
Zo herkenbaar! Na een burn out kreeg ik mezelf met dagelijks mediteren weer in balans… maar nu ik de noodzaak niet meer voel, sla ik weer gemakkelijk op hol. Ik moet mezelf echt dwingen toch die pauzes te blijven nemen.
Dag Paula, fijn dat je je reactie deelt. Bijzonder is dat toch hè dat jezelf weer zo geruisloos verliest in oude patronen. Ze liggen nog zo op loer, ook al wil je zo graag anders. Zeker nadat je burn-out bent gegaan. Mag ik je een suggestie meegegeven om te doorvoelen? ik lees dat je jezelf ‘moet dwingen’ die pauzes te blijven nemen. Hoe zou je het voor jezelf zachter kunnen maken om dagelijks goed voor jezelf te zorgen? Dwingen klinkt zo streng naar jezelf. Zijn er wellicht nog andere manieren die je hierbij helpen als de stap naar mediatie nu nog te groot is?